Παρασκευή 1 Ιουλίου 2011

Οι σκιες


Έμειναν δυο σκιές να περπατούν ασυγχρόνιστα μέσα στο σκοτάδι, άλλοτε αργά και άλλοτε γρήγορα. Σκιές δυο ανθρώπων που κάποτε ήταν ανά δύο ένας και τώρα έγινε ο καθένας μόνος. Το μόνο που τους ένωνε πλέον ήταν αυτή η τυχαία συνάντηση. Μια βόλτα ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα… Η κοινή πορεία του τότε και ο χωρίς ρυθμός βηματισμός του σήμερα, μια εναλλαγή του υπάρχεις η δεν υπάρχεις… και τελικά δεν υπήρξες ποτέ. Πίσω τους ακολουθούσε βιαστικά ένα χτυποκάρδι… μια καρδιά από δύο παράλληλα βήματα και φωνές.
Είχαν συναντηθεί πριν λίγο καιρό όταν ο ωμός του ενός ακούμπησε τον ώμο της άλλης…
-Γιάννη εσύ?
-Ναι …Χριστίνα εγώ …τι κάνεις εσύ εδώ?
-Ποσά χρόνια πέρασαν?
Οι σκιές σταμάτησαν..το φεγγάρι τις έκανε να μοιάζουν πιο μεγάλες..η θύμηση επανήλθε και το φιλμάκι της σχέσης τους και της κοινής πορείας τους έδειξε σε επανάληψη τα σημαντικότερα στιγμιότυπα της προηγούμενης ζωής τους…

-Κάποτε ήμασταν τόσο κοντά, ψιθύρισε η μια σκιά…
-Και τώρα τόσο μακριά, συμπλήρωσε η άλλη
-Ευτυχισμένη?
-Ικανοποιημένη.
Έτσι και αλλιώς κάποιες φορές τα αποτελέσματα των πράξεων μας δεν ανατρέπονται, χαράζουν απλά την μελλοντική μας πορεία και εμείς είμαστε υποχρεωμένοι να τα δεχτούμε και να προχωρήσουμε..
Τα φώτα της πόλης έσβησαν, οι σκιές προχώρησαν…  χάθηκαν … και οι καρδιές ξαναβρήκαν το φυσιολογικό τους ρυθμό.


 
This song is to every broken heart that has thought, or knew they had a chance with the loved one, and ended up being shot down, or ended up splitting because of whatever mistake was made, and wish they could rewind back, past the time that the mistake was made to make the couple split, I've had shot downs from the ones who I thought had been perfect for me. Just remember, for whatever reason that you split up, that reason is because fate has better plans.

Δεν υπάρχουν σχόλια: