Ο ανθρώπινος οφθαλμός, άκρως ελαττωματικός..διπλά η και πολλαπλά. Δεν είσαι ποτέ σίγουρη ότι βλέπεις καλά ή έστω το ίδιο με κάποιον άλλο. Όταν είσαι νέος δεν βλέπεις «μακριά» (ούτε με το μυαλό) και στα γεράματα κοντά, αν και το μακριά είναι πλέον κοντά.
Το σχήμα, το μεγαλύτερο ελάττωμα όλων..Με γωνίες που κρατούν ότι δεν χρειάζεσαι και δεν καθαρίζουν. Άκρες που πιάνουν πάντα τα φευγαλέα και τα συγκρατούν..Κι άλλο ελάττωμα ..Το μάτι κρατάει την εικόνα.
Τελευταία συνάντηση, η άκρη του ματιού μου συναντά τη δική σου. Το ξέρουμε και οι δύο, έτσι λέγαμε πάντα… Ξέρω πάντα πότε είσαι γύρω μου, ξέρω πάντα όταν με σκέφτεσαι..Αναρωτιέμαι..Ελάττωμα? Το μάτι δεν βλέπει εκείνο μόνο που θέλει, ένα όργανο που κάνει πράγματα χωρίς εντολή… άχρηστος και ο εγκέφαλος, οποιαδήποτε εικόνα μπορεί να φτάνει χωρίς έλεγχο… Μνήμη, καλή αυτή.. με λίγη προσπάθεια κρατά μόνο εκείνα που θες, τα υπόλοιπα πέταμα…
Σε θυμήθηκε… ήμουν σίγουρη ότι σε είχε σβήσει..κι εδώ ελάττωμα..Αυτή δίπλα σου..δεν είδα καλά..θα μου φάνηκε… Μας άρεσε πολύ τις Κυριακές εδώ. Ο δρόμος σκεπαστός από τα δέντρα, ο αγαπημένος σου..Εμένα μου άρεσε η θάλασσα νομίζω..δεν θυμάμαι..
Απάντησα στο χαμόγελο σου..Χάρηκα, πάντα μου άρεσε να σε βλέπω..δεν σταμάτησα …πάντα μου άρεσε να φεύγω..το μάτι μου έμεινε για λίγο..η άκρη του..
Εσύ ήσουν..είμαι σίγουρη..άλλωστε πλέον σε βλέπω κάθε μέρα..
Επανάληψη… Μάτι, μνήμη ελάττωμα…
Σε ένα παραμύθι είχαν κουμπιά αντί για μάτια..Θα βάλω δύο στρογγυλά μεταλλικά. Τέλεια.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου