Κυριακή 18 Μαρτίου 2012

Ανάσες...Στιγμές



 Έχεις σκεφτεί ποτε  πόσες άχρηστες πληροφορίες αντέχει να κουβαλάει ένα μυαλό...?...Ξέρεις τι θα διέγραφα με μεγάλη μου χαρά απο εκει????
 Τις ημερομηνίες...με στριμώχνει η ανάμνησή τους...
Μπορεί το γεγονός της ανάμνησης να νιώθω ότι δε με αφορά...
τον εαυτό μου θυμάμαι...το συναίσθημα θυμάμαι...Έχει μνήμη το συναίσθημα..και ειναι και ενοχλητικό ...ψυχρό είναι....με μουδιάζει..Ξερεις και τι αλλο  θα θελα .....να διαγράψω το ρήμα"θυμάμαι"...Κι ας θυμάμαι και  ας ενοχλούμαι και ας έχει σημασία και  ας μην έχει και ας έχει διαγραφεί και ας έχει παραγραφεί.."Κακή συνήθεια να ξεχνάς.....Κακή συνήθεια και να θυμάσαι ομως".
Δεν με τρόμαζε ποτέ 
ο χρόνος που θα έρθει ..Ποτέ...Με   χαρά τον περίμενα..Ο χρόνος που έχει περάσει,  αυτος  ναι με τρομάζει...
και οι αριθμοί με τρομάζουν.
 Μετράς...Χρόνια....Μετράς.....Ανθρώπους....Μετράς.....Εαυτούς....
Μετράς.....Γεγονότα.....Μετράς....Πληροφορίες....Σκάνε αριθμοί στο μυαλό σου..."9" απ’τη μία "8" απ’την άλλη."1" απ’την παράλλη..σημασία καμία...Δεν είναι μνήμη ανθρώπων είναι η μνήμη του εαυτού που ήρθε αντιμέτωπος με το αναπάντεχο...Που στο παρόν δεν νοιάζεται...Που στο παρόν απλώς θυμάται...Και κάνει ένα υποσυνείδητο μνημόσυνο ενα μνημόσυνο εαυτού...Είναι οι στιγμές που το «delete» θα ήταν χρήσιμο...Που μηχανές δεν είμαστε..αλλά η μνήμη λειτουργεί μηχανικά....Μη φανταστείς, 2-3 φορές τον χρόνο και εστιάζει και στα καλά....Υπάρχει και καλή μνήμη.....
...Εγκέφαλος....Δεν σε ρωτάει....Στα σκάει έτσι στα μούτρα...σαν φωτογραφίες....Θυμάμαι ούτως ή άλλως...Χωρίς μνημόσυνα.Θυμάμαι για να μπορώ να χτίζω....Ξεχνάω για να μπορώ να χτίζω...Τα παντα..ΟΛΑ...ειπαμε.."Κακή συνήθεια να ξεχνάς.....Κακή συνήθεια και να θυμάσαι".
Ο εγκέφαλος…αρχηγός...Αν απορρίψει, απέρριψε....Με τελεία και παύλα υποκλίνομαι στην απολυτότητά του, υποκλίνομαι και στην εμπιστοσύνη που του έχω...Καμιά φορά εξηγώ με  όσες λέξεις έχω, με όσες λέξεις αντέχω...με ή χωρίς επιχειρήματα.//Την εμπιστοσύνη κρατάω...Όχι στα λόγια..στον εγκέφαλο.
Το μυαλό εστιάζει στα ουσιώδη...Έμαθε να το κάνει.
Έμαθε να ενεργοποιεί και να απενεργοποιεί τις αισθήσεις.

Καμιά φορά, κάνει ένα διάλειμμα και εστιάζει σε παλιές «φωτογραφίες».

Σαν χαστούκι γ
ια πλάκα που μπορεί και να ‘χει πλάκα, τελικά…
Ξέρεις, από αυτά τα αστεία που σου κάνει η ζωή κ
αι γελάς με τη ζωή και τον εαυτό σου...Μη δίνεις σημασία απόψε γράφει η μνήμη για τη μνήμη.
Απόψε γράφει μια περίεργη ζάλη από το κρασί...
2-3 στιγμές διαρκούν οι λέξεις.Μέτρα.... Δύο στιγμές....Τρεις στιγμές…Με αριθμούς και λέξεις παίζουμε.
Οι αριθμοί κι οι λέξεις παίζουν με εμάς. ....  Δικό τους το παιχνίδι. Απόψε παραδόθηκα στη μνήμη...Την ξορκίζω με λέξεις.....Δε με αφορά η ύπαρξή της, ας πιάσει όσο χώρο θέλει στο μυαλό μου......Μόνο για απόψε θα ‘ναι. ...Ο "χρόνος από ‘δω και πέρα"πάντα θα πιάνει περισσότερο χώρο....Άλλωστε ο "χρόνος" και ο "χώρος" ταιριάζουν πιο πολύ ως λέξεις..... ταιριάζουν και τα γράμματά τους.... 
Θα ονομάζω πειράματα τις στιγμές μου για να έχω άλλοθι..
... μονο για απόψε...




Δεν υπάρχουν σχόλια: